asysta

asysta
asysta {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. ż Ia, CMc. asystayście {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'osoba lub grupa osób towarzysząca komuś; poczet, świta, orszak': {{/stl_7}}{{stl_10}}Asysta dworska, królewska. Przybyć w asyście dostojników. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'towarzyszenie, asystowanie komuś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Przysłać kogoś dla asysty. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • asysta — ż IV, CMs. asystayście; lm D. asystayst 1. «grupa ludzi lub osoba towarzysząca komuś; orszak, poczet, straż, eskorta, towarzystwo» Przybył z liczną asystą. 2. «towarzyszenie komuś, obecność przy kimś; asystowanie» Przywyknąć do czyjejś asysty. ‹z …   Słownik języka polskiego

  • eskorta — ż IV, CMs. eskortarcie; lm D. eskortaort 1. «oddział zbrojny towarzyszący komuś lub czemuś w drodze jako straż ochronna albo asysta honorowa; konwój» Więźniów prowadzono pod eskortą. Pieniądze przewożono z eskortą. 2. wojsk. «zespół okrętów… …   Słownik języka polskiego

  • orszak — m III, D. u, N. orszakkiem; lm M. i «grono ludzi uroczyście towarzyszących komuś; asysta, poczet, świta» Orszak ślubny, weselny, żałobny. Tworzyć orszak. Przyłączyć się do orszaku. Postępować z orszakiem albo w orszaku. Orszak nadciąga (skąd),… …   Słownik języka polskiego

  • poczet — m IV, D. poczetcztu, Ms. poczetczcie; lm M. poczetczty 1. książk. «zespół osób» Poczet królów polskich. Zostać przyjętym, wpisanym, zaliczonym w poczet studentów, w poczet członków organizacji, zespołu. ∆ Poczet sztandarowy «honorowa asysta… …   Słownik języka polskiego

  • sztandarowy — sztandarowywi przym. od sztandar ∆ Poczet sztandarowy «asysta do przenoszenia i ochrony sztandaru» przen. «reprezentacyjny; naczelny, główny» Sztandarowa postać. Sztandarowy bohater. Sztandarowe hasła. sztandarowy w użyciu rzecz. «ten, kto niesie …   Słownik języka polskiego

  • świta — ż IV, CMs. świcie; lm D. świt «grono osób towarzyszących panującemu lub dostojnikowi, zwykle podczas oficjalnych uroczystości; asysta, orszak» Liczna, wspaniała świta. Świta cesarska, królewska, dworska. Świta dworzan. Ktoś otoczony świtą, w… …   Słownik języka polskiego

  • eskorta — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. eskortarcie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} straż, oddział zbrojny lub asysta honorowa, czuwająca nad dotarciem osoby (osób) lub przesyłki, ładunku do miejsca przeznaczenia;… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • poczet sztandarowy — {{/stl 13}}{{stl 7}} grupa zwykle trzech osób (chorąży z asystą) wyznaczonych do niesienia sztandaru i pełnienia przy nim straży oraz innych czynności w czasie jakiejś uroczystości : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wystawić poczet sztandarowy. Poczty… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • świta — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. świcie {{/stl 8}}{{stl 7}} grupa osób asystująca jakiemuś dostojnikowi, zwłaszcza głowie państwa, podczas publicznych ceremonii; orszak, asysta : {{/stl 7}}{{stl 10}}Świta książęca, papieska. Oczom zebranych… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”